خبرگزاری حوزه | علل عدم نابودی جمهوری اسلامی را می‌توان در چارچوبی جامع و چندلایه بررسی کرد که هرکدام از این عوامل در بزنگاه‌های تاریخی، همانند ستون‌هایی استوار، بقای نظام را تضمین کرده‌اند. این عوامل نه تنها ریشه در واقعیت‌های سیاسی و اجتماعی دارند، بلکه به فرهنگ و باورهای عمیق مردم نیز گره خورده‌اند.

یکی از دلایل مهم این است که جمهوری اسلامی برخاسته از یک انقلاب مردمی با ریشه‌های عمیق دینی و اجتماعی است.

مردم ایران، با شعار «استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی»، نه‌تنها در پی تغییر نظام سیاسی بودند، بلکه آرمان‌های دینی و عدالت‌خواهانه‌ای داشتند که در شعارهایشان موج می‌زد. این پیوند عمیق، جمهوری اسلامی را به یک نظام مردمی تبدیل کرد که توانست در دوران‌هایی مانند جنگ تحمیلی، با اتکا به حمایت همین مردم، از طوفان‌های سخت عبور کند.

به عنوان مثال، در دوران جنگ هشت‌ساله، هنگامی که ارتش بعثی عراق به پشتوانه قدرت‌های جهانی به ایران حمله کرد، مردم از اقشار مختلف، حتی در محروم‌ترین نقاط کشور، داوطلبانه در جبهه‌ها حضور یافتند. این روحیه برخاسته از اعتقادات دینی و آرمان‌گرایی بود که جمهوری اسلامی را از بحران نابودی نجات داد.

دلیل دیگر، نقش رهبری منسجم و مقتدر در هدایت بحران‌ها بوده است. زمانی که دشمنان خارجی تصور می‌کردند تحریم‌های اقتصادی کمر نظام را خواهد شکست، رهبری نظام با تأکید بر اقتصاد مقاومتی، مسیرهایی برای حفظ کشور باز کرد.

مردم در سخت‌ترین شرایط اقتصادی، با اینکه گله‌مند بودند، اما از جمهوری اسلامی به دلیل استقلال‌طلبی و مقاومتش حمایت کردند. این مقاومت را می‌توان در لحظه‌هایی چون تشییع باشکوه شهید حاج قاسم سلیمانی دید، جایی که مردم نه فقط یک فرمانده نظامی، بلکه نماد استقلال و مقاومت کشور را گرامی داشتند.

از دیگر علل بقا، ساختارهای امنیتی و نظامی قدرتمندی است که جمهوری اسلامی در طول سال‌ها ایجاد کرده است. به عنوان نمونه، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی توانست در جنگ تحمیلی، دفاع از مرزها و حتی در مدیریت بحران‌های داخلی، نقش کلیدی ایفا کند. امروز نیز این ساختارها به گونه‌ای طراحی شده‌اند که در برابر تهدیدات خارجی و داخلی، همچنان کارآمد باقی مانده‌اند.

اما شاید مهم‌تر از همه، انعطاف‌پذیری نظام در مواجهه با تغییرات زمانی و مکانی است. در مقاطعی، جمهوری اسلامی توانست با تغییر تاکتیک‌های خود، از بحران‌هایی عبور کند که بسیاری تصور می‌کردند پایان آن نزدیک است. به عنوان مثال، در دوره تحریم‌های فلج‌کننده، با تمرکز بر تولید داخلی و گسترش روابط با کشورهای همسو، از فشار اقتصادی غرب عبور کرد.

در کنار این موارد، فرهنگ شهادت و عاشورا، به‌عنوان سرمایه‌ای معنوی، همواره در متن حرکت‌های مردمی بوده است. زمانی که دشمنان می‌کوشند مردم را از دین و نظام دور کنند، این فرهنگ، همانند چراغی روشن، مسیر بازگشت به ارزش‌ها را نشان می‌دهد. قیام عاشورا و شخصیت‌هایی چون امام حسین (ع)، برای مردم ایران فقط یک واقعه تاریخی نیست، بلکه الگویی زنده است که در برابر ظلم و استکبار مقاومت می‌کند.

بنابراین جمهوری اسلامی با تمام مشکلات و نارضایتی‌ها، به دلیل توانایی‌اش در پیوند دادن مسائل معنوی با امور دنیوی، تاکنون از بحران‌های داخلی و خارجی عبور کرده است.

بقای این نظام، به رغم تمامی انتقادات و کم کاریهای برخی مسئولین ، نشان‌دهنده این است که توانسته است در قلب ملت ایران ریشه بدواند، هرچند برای ادامه مسیر، نیازمند اصلاحات جدی و بازنگری در برخی از رویکردهای خود و در واقع یک نحوه حجامت است.

موسی آقایاری